Vehabije ili selefije su u globalu sljedbenici hanbelijskog mezheba (tačnije hanbelija antropomorfista, nasibija). (Antropomorfisti su oni koji Allahu pritvrđuju ljudske atribute, prije svega tijelo (ar. al džism = tijelo, otuda et-tedžsim=otjelovljavanje) i upoređuju ga sa stvorenjima u nekim elementima (et-tešbih = poređenje, poistovjećivanje Allaha sa stvorenjima). Nasibije su sekta koja se zavjetovala na neprijateljstvo Alul-bejtu, i ne priznaju im čast niti vrijednost, uprkos tome što je njihova vrijednost i uzvišeno mjesto ono što je spomenuto u Allahovoj knjizi i vjerodostojnom Sunnetu najvećeg poslanika, neka je na njega i na njegov Alul-bejt, porodicu, salavat i selam.)

Pa iako se neki od njih razilaze sa hanbelijskim mezhebom u nekim pitanjima, svi su složni u vjerovanju u antropomorfizam i poređenje Allaha dž.š. sa stvorenjima, i u neprijateljstvu prema Alul-bejtu. Posjeduju nekoliko temeljnih ideja radi realizacije dva spomenuta cilja, kao i tezu o spašenoj grupi te da su upravo oni ta grupa mimo drugih. Također, tu su i ekscentrični principi glede novotarija (bidata), širka/mnogoboštva, kaburova, tevesula (Preklinjanje Allahove milosti Poslanikom a.s. ili nekim dobrim čovjekom.) i drugih poznatih pitanja koja ćemo obraditi analitički i naučno, ako Bog da.

Činjenica je da nema razlike između selefija i vehabija i da su to dva naličja jedne kovanice. Svi oni vjeruju u iste dogme i nose iste ideje. Unutar arapskog poluotoka to su vehabije hanbelije, dok se van njega to naziva selefizmom. Činjenica je da su vahabije nastale od selefija. Muhammed b. Abdulvehab je čovjek koji je prezentirao i pozivao se na ideje Ibn Tejmijje i ideje davnašnjih hanbelija antropomorfista koji su zagovarali selefizam (tradicionalizam). Možda im je bio oprečan u pojedinim sporednim fikhskim pitanjima, poput zabrane posjećivanja kaburova (Iako je ova ideja bila prisutna kod Ibn Tejmijje budući da je on sam otvoreno izjavio zabranu ciljanog putovanja radi posjete kabura našeg poslanika s.a.w.s. Hafiz Ibn Hadžer el-Askalani spominje u svom čuvenom Fethul-Bariju (3/66) kod tumačenja hadisa „Ne poduzima se putovanje (ne pritežu se uzde) osim...“ pobijajući Ibn Tejmijju i spominjući to kao jedno od njegovih odurnih mišljenja.)

i nemilosrdne borbe protiv sufizma. Muhammed b. Abdulvehab, time i vehabije, sekta su koja je imala za cilj pozivanje na ideje hanbelija antropomorfista, nasibija.(Termin korišten za one koji oskrvnjuju vrijednosti i prava, u Kur’anu i vjerodostojnim hadisima zagarantovane Alul-bejtu/Poslanikovoj a.s. porodici, ili/i gaje antipatiju prema njima.)

Prema tome, danas ćemo ih naći ujedinjene pod bajrakom ove ideje. Štaviše, to je jedna ideologija. Albani je npr. sebe nazivao selefijom i nije sebi davao atribut vehabija, a uprkos tome, vehabije su mu pružale materijalnu i moralnu podršku i prihvatale njegove ideje na arapskom poluotoku plasirajući ih među omladinom Kassima, Rijada i drugih gradova.

 Bin Baz je prenosio njegovu valorizaciju nekih hadisa, a približno pola Nagrade kralja Fejsala za godinu 1419. po H. mu je dato radi njegovih naučnih radova, djela i bavljenja poslaničkim Sunnetom. Mišljenje nekih da je Albani bio nepoželjan u Saudiji, te da je istjeran iz nje, netačno je i utemeljeno na iluziji i pogrešnoj interpretaciji stvarnog stanja stvari.(To su samo riječi čovjeka neupoznatog sa činjeničnim stanjem, i radi se samo o špekulacijama i neutemeljenostima.)

Spomenuti je bio vrhunski autoritet i predvodnik kod ovih, i njihove zemlje su predstavljale najveće tržište za njegove knjige. Kupili su od njega prava za štampanje njegovih djela i kaseta, dersova i predavanja, plativši mu za to ogromne svote novca. To je jedan od njihove najveće uleme i vrhunski autoritet u šerijatskim pitanjima. Vehabije su grupacija koju predvodi Izvršno vijeće za istraživanja, izdavanje fetvi, misionarstvo i upućivanje na arapskom poluotoku, koja poziva mezhebu Ahmeda b. Hanbela, Ibn Tejmijje, i Vijeće njihove savremene velike uleme u tom području. 

Savremene vehabije su sljedbenici Ibn Tejmijje i mezheba hanbelijskih imama antropomorfista izvan arapskog poluotoka iz različitih zemalja, ali svi uzimaju Ibn Tejmijju za imama, autoritet i vođu. On je jedan od hanbelijske uleme, s tim da oni ne koriste naziv „vehabije“, jer je taj isti poprimio vrlo negativnu konotaciju, nego propagiraju da su oni na pravcu dobrih prethodnika (selefu salih), ciljajući time grupicu antropomorfista iz relativno novijeg vremena, Ibn Tejmijju, Ibn Kajjima i njima slične. Suština je u tome da su selefije i vehabije naziv za istu ideju.