Konkluzion

Gjëja e rëndësishme që kemi zbuluar në diskutimin tonë, edhe pse në formë të përmbledhur, është se Aishja nuk konsiderohej anëtare e Ehli Bejtit nga i cila Allahu hoqi çdo papastërti dhe e bëri të pastër. Ai i mbrojtiata nga të gjitha mëkatet dhe hoqi prej tyre çdo lloj gabimi, kështu që ata u bënë të pagabueshëm. 

Mjafton të thuhet se Aisha i kaloi ditët e fundit të jetës së saj në lot, pendesë, pikëllim, duke kujtuar mëkatet e saj. Ndoshta Allahu do ta falë atë, pasi Ai i di sekretet e robërve të Tij dhe e di të vërtetën e qëllimeve të tyre. Ai i di shikimet e fshehura dhe atë që fshehin zemrat. Asgjë në këtë botë, në qiell apo në tokë, nuk i fshihet Atij dhe nuk është e jona të gjykojmë për cilindo person nëse do të shkoj në Parajsë apo në Ferr.

Akti i gjykimit dhe Gjykimi i përkasin ekskluzivisht Allahut të Lartësuar, sepse Ai thotë: “Gjithçka që është në qiej dhe gjithçka që është në tokë i përket Allahut. Pavarësisht nëse tregoni atë që keni në shpirtrat tuaj ose e fshehni, Allahu do t'ju pyesë për këtë; Ai do të falë kë të dojë dhe do të ndëshkojë kë të dojë – për Allahu nuk ka kufizim. ”

Bazuar në atë që është thënë, nuk na takon neve të jemi dashamirës me të ose ta mallkojmë. Nga gjithçka që ajo ka bërë, ne e dimë, se ne nuk mund ta ndjekim atë ose të kalojmë mbi disa nga veprat e saj.

E gjithë kjo që thamë është me qëllimin më të mirë për ta zbardhur të vërtetën para njerëzve në mënyrë që ta ndjekin Rrugën e Drejtë. Komandanti i Besnikëve Hz. Imam Aliu thotë: "Mos u bëni midis atyre që mallkojnë. Përkundrazi, më mirët ë thoni: ‘Ata bënë kështu dhe ashtu.’, kështu që kjo ndikon më fuqishëm si dëshmi. ”